واقعه غدیر خم…

خلاصه ای درباره وقایع و حوادث غدیر خم

در سال دهم هجرت، رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏ و‏ آله به حج رفت و احکام آن را به مردم آموزش داد. به هنگام بازگشت از مکه، در استراحتگاه جُحفه و در غدیر خم، به امر خدا مردمان را گرد آورد و در آن مجمع سترگ، امام علی علیه السلام را به جانشینی خود به آنان شناساند و فرمود: (من کنت مولا فهذا علی مولا) «هر کس من مولای اویم، علی مولای اوست». البته جانشینی علی علیه السلام سال‏ها پیش در مکه و در جمع خاندان هاشم انجام گرفته بود، ولی در غدیر، به اطلاع عموم رسید…

عمامه پیامبر بر دوش حضرت علی

پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در غدیر خم عمامه خود را، که «سحاب» نام داشت، به عنوان تاج افتخار بر سر امیرالمؤمنین علیه السلام قرار دادندو انتهای عمامه را بر دوش آن حضرت آویختند و فرمودند «عمامه تاج عرب است».

واقعه غدیر خم خنثی کننده توطئه بود

آنچه می‏توانست همه نقشه‏های منافقان را یکجا خنثی، و اسلام را در چنان برهه حساسی حفظ کند، تعیین جانشین پیامبر و اعلان رسمی آن بود، چنان که حضرت زهرا(س) در این‏باره می‏فرمایند: «پیامبر در روز غدیر، عقد ولایت را برای علی علیه السلام محکم کرد». غدیر خم منافقان را فلج کرد و مانع اجرای نقشه‏ها و توطئه‏های شیطانی‏شان شد.

غدیر و سرنوشت اسلام

بدون شک واقعه غدیر خم، نقش سرنوشت سازی در تعیین مسیر آینده اسلام داشته است. در این واقعه، پیامبر اسلام صلی‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله مهم‏ترین مأموریت دوران پیامبریِ خود را به انجام رساند؛ مأموریتی که انجام آن، به منزله رساندن پیام رسالت حضرت بود، و کوتاهی در مورد آن، به از بین رفتن زحمات چندین ساله ایشان می‏انجامید؛ چنان که خداوندمتعالی درآیه ۶۷ سوره مائده می‏فرماید: «هان ای پیامبر! آنچه را از سوی پروردگارت به تو نازل شده است، تبلیغ کن و اگر چنان نکنی، پیام و رسالت او را انجام نداده‏ای وخداوند تو را از مردم حفظ می‏فرماید».

برگرفته از وبلاگ: emamhosin-fazlollahi.blogfa.com/post/56

  این غزل یکی از سروده‌های ایشان است که به آستان مقدس امام زمان(عج) تقدیم شده و برای نخستین بار در سال 1390 منتشر شد.

 دل را ز بي خودي سر از خود رميدن است- جان را هوای از قفس تن پريدن است

از بيم مرگ نيست كه سرداده ام فغان- بانگ جرس زشوق به منزل رسيدن است

دستم نمی‌رسد که دل از سینه برکنم - باري علاج شكر گريبان دريدن است

شامم سيه تر است ز گيسوی سركشت- خورشيد من برآی كه وقت دميدن است

سوی تو اين خلاصه گلزار زندگی- مرغ نگه در آرزوی پركشيدن است

هرگل دراين چمن كه سزاوار ديدن است- تقدير قصه دل من ناشنيدن است

آن را كه لب به دام هوس گشت آشنا- روزی (امين) سزا لب حسرت گزيدن است